Astımda tedavi görmeyen hamilelerin %50`sinde değişiklik olmazken, %25`inde iyileşme, %25`inde ise kötüleşme saptanmıştır. Gebelik öncesinde astımı kontrol altına alınamayan hastalarda kötüleşme ve ataklarda artış daha sık görülür. Tekrarlayan gebelik durumlarında astım bir önceki gebelikte nasıl seyretmişse bu gebeliğinde de sıklıkla benzer seyreder. Astımı olan gebelerde doğum sırasında da dikkatli olunmalıdır. % 1-10 hastada doğum sırasında ataklar izlenebilir. Tercih edilen normal doğumdur.
Sezaryen uygulananlarda hastalığın kötüleşme riski 18 kat daha fazladır. Astımlı gebelerde aşırı bulantı-kusma görülme riski 3 kat, kanama riski 2 kat artmıştır. Hastalık genelde gebeliğin son dönemlerinde düzelme eğilimi gösterir ve akut atakların sıklığı azalır. Bunun nedeni tam olarak bilinmemekle birlikte progesteron hormonundaki değişimlerin neden olduğu düşünülmektedir. Akut ataklar en sık gebeliğin 24. haftaları civarında görülürken ortaya çıkan değişimler doğumdan 3 ay kadar sonra gebelik öncesi haline döner.
Genel olarak eğer astım hamilelikten önce kötü ve şiddetli ise hamilelik sırasında daha da şiddetleneceği öngörülebilir. İkinci ya da daha sonraki hamileliklerini yaşayanlarda ise ilk hamilelikte ortaya çıkan değişikliklere benzer değişimler beklenmelidir. Hormon düzeyleri astımın klinik seyrini etkiler, ayrıca erkek fetusu olan annelerin gebeliklerinde düzelme daha sık görülür. Bu durumdan daha çok gebelik hormonu progesteron sorumludur.
Akut astım durumunda anne durumunun en iyi göstergelerinden biri de fetusun iyilik halidir. Fetusun durumunda kötüleşme olması annenin durumunda kötüleşme olduğunu gösterir. Gebelik sırasında astım atağını tetikleyen faktörlerden biri de artmış gastroösefageal reflüdür.
